Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 312

คุณแม่เฉินต้มเกี๊ยวเล็กๆ จนกระทั่งไอร้อนลอยฟุ้ง แล้วยังยกหม้อดินมาอีกใบหนึ่ง ข้างในเป็นไก่ตุ๋น กลิ่นหอมฟุ้งกระจาย

ฉันไม่ได้หิวมากนัก จึงตักแค่ชามเล็กๆ กินเพียงสองคำเพื่อเป็นเพื่อนคุณป้าเกา

คุณแม่เฉินวางชามลงแล้วเดินกลับห้อง พลางพูดว่า "พวกคุณกินเสร็จแล้ววางไว้ตรงนั้นก็พอ พรุ่งนี้ฉันตื่นมาจะล้างเอง...