Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 260

ฉันยิ้มอย่างเก้อเขิน ไม่ได้อธิบายอะไร

คุณป้าเกาเดินอ้อมมาข้างๆ ฉันอย่างอ่อนช้อยงดงาม แล้วไม่เกรงใจนั่งเอียงตัวลงบนตักฉัน โอบแขนรอบคอฉันไว้

คุณป้าเกาแนบใบหน้าชิดกับใบหน้าฉัน กลิ่นน้ำหอมหอมละมุนลอยมา

"หายไปตั้งสองเดือน คิดถึงป้าบ้างไหม?" คุณป้าเกาถามอย่างเขินอาย

ฉันตอบรับในลำคอ กระชับเอวของคุณป้...