Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 646

ครึ่งชั่วโมงเต็มๆ เธอทิ้งตัวอ่อนระทวยอยู่ใต้ร่างของอันเออร์หู ร่างกายสั่นระริกไม่หยุด จากนั้นก็กอดเขาแน่น กลัวว่าเขาจะถอนตัวออกจากร่างเธอ น้ำตาไหลนองใบหน้า ร้องไห้ราวกับเด็กสาวที่ถูกรังแก

"พี่ชุ่ยฟาง ขอโทษนะ! รู้ว่าเธอทนไม่ไหวแล้ว แต่อันต้าเปี่ยวคอยจับตาดูแน่นหนามาก ฉันไม่มีโอกาสได้เสพสุขกับเธอเลย!...