Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2124

พี่น้องสองคนกอดกันร้องไห้น้ำตาไหลพรั่งพรู มอนน่าจูบหน้าผากน้องสาวอย่างลึกซึ้ง ทำให้ทุกคนรู้สึกซาบซึ้งจนน้ำตาไหล

อันเออร์หูเป็นคนที่มีอารมณ์อ่อนไหว จึงร้องไห้ไปด้วยเช่นกัน "พอเถอะ กลับบ้านแล้วค่อยคุยกันต่อดีกว่า!" อันเออร์หูพูดพร้อมรอยยิ้ม

มอนน่าปล่อยมอนเฟย "ดีค่ะ น้องสาว ไปบ้านพี่กันก่อน ในที่สุดพ...