Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 113

เมื่อเห็นแม่ของตัวเองเดินจากไป โม่ลี่จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอมองฟางชิงด้วยหางตา

แล้วปิดประตูลงทันที พลางชำเลืองมองมือใหญ่ของเขาที่วางอยู่บนเอวของเธอ "รีบปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!"

ฟางชิงได้ยินคำพูดนั้น เขาลูบจมูกของตัวเอง ยิ้มเล็กน้อย แล้วปล่อยมือจากโม่ลี่

"พูดมาสิ จุดประสงค์ที่คุณมาร่วมงานแต่งงานคื...