Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 996

เจ้าเทียนหมิงแยกขาของเฉียวเหลียนออกกว้าง ใบหน้าเขาเข้าใกล้ความหอมหวานของเธอ ลมหายใจของเจ้าเทียนหมิงหนักหน่วงขึ้นโดยไม่รู้ตัว สายตาเขาไล่มองขึ้นไปตามต้นขาด้านในอันเรียบเนียนของเธอ

เฉียวเหลียนขาวดั่งกุหลาบหิมะ ผิวหยกขาวจนแทบทำให้คนตาพร่ามองเห็นไม่ชัด เนียนลื่นดั่งแพรไหม เส้นสายอันงดงามและโค้งเว้าของร...