กลิ่นหอมรู้จักความงาม

บทที่ 4

"เฟยเฟย... เมื่อกี้กำลังทำอะไรอยู่หรอ?"

จ้าวเทียนหมิงกลืนน้ำลาย มองร่างกายกำยำของตัวเอง ทันใดนั้นก็มีความคิดบ้าบิ่นผุดขึ้นมา...

เช้าวันรุ่งขึ้น จ้าวเทียนหมิงเตรียมตัวตั้งแต่เช้าตรู่ พร้อมออกไปวิ่งเช้า

นี่เป็นนิสัยที่จ้าวเทียนหมิงทำประจำตอนที่อยู่คนเดียว

พอดีว่าวิ่งเสร็จกลับมา หลี่เฟยเฟยก็จะไปทำงานแล้ว จะได้หลีกเลี่ยงความอึดอัดเวลาเจอกัน

แต่ไม่คิดว่าเมื่อเขากลับมา หลี่เฟยเฟยยังอยู่ที่บ้าน!

วันนี้เธอสวมชุดกี่เพ้ารัดรูป สีเขียวอมฟ้า ประดับลวดลายดอกไม้สวยงาม ชายกระโปรงผ่าสูงถึงโคนขา เผยให้เห็นขายาวขาวเนียน

พูดตามตรง สีและแบบของชุดกี่เพ้าของเธอไม่ได้ดูยั่วยวน แต่กลับดูบริสุทธิ์

แต่ใบหน้าของหลี่เฟยเฟยนั้นไม่ได้ดูบริสุทธิ์เลย!

เธอมีหน้าตาแบบสาวเจ้าเสน่ห์ คล้ายนางจิ้งจอก ทุกการขยับเคลื่อนไหวล้วนดึงดูดใจ ทำให้ใจคนเต้นระรัว

และรูปร่างของเธอก็สะดุดตา อกอวบอิ่ม เอวบางร่างน้อย ขายาว

ขาของเธอเรียบเนียนขาวนุ่ม ดูเหมือนว่าเธอดูแลตัวเองเป็นประจำ ไม่มีขนส่วนเกิน

เท้าสวมรองเท้าแตะเล็กๆ เผยให้เห็นเท้าเรียวสวยสีชมพูอ่อน

นิ้วเท้าทาด้วยยาทาเล็บสีสดใส ทำให้คนอยากจะสัมผัส และได้รับกลิ่นหอมของเท้าเล็กๆ คู่นี้

จ้าวเทียนหมิงเห็นหลี่เฟยเฟยในสภาพนี้ ก็กลืนน้ำลายไม่หยุด

"พ่อ กลับมาแล้วเหรอคะ?"

หลี่เฟยเฟยทักทายจ้าวเทียนหมิงก่อน ดูเหมือนว่าเรื่องเมื่อคืนไม่ได้อยู่ในใจเธอเลย

ไม่ใช่ว่าเธอไม่ได้ใส่ใจ แต่เธอตั้งใจเมินเรื่องนี้ ไม่อยากให้ทั้งสองคนรู้สึกอึดอัด

จ้าวเทียนหมิงเข้าใจความคิดของหลี่เฟยเฟย รีบเบนสายตา พยักหน้าอย่างเก้อเขิน "อืม... กลับมาแล้ว"

"เอ่อ... เฟยเฟย วันนี้ไม่ได้ไปทำงานเหรอ?"

หลี่เฟยเฟยยิ้มอย่างอ่อนโยน รินน้ำอุ่นให้จ้าวเทียนหมิง "ยังค่ะ วันนี้ร้านหยุด ให้พวกเราหยุดงาน"

พอเข้าใกล้ จ้าวเทียนหมิงก็มองเห็นทรวงอกของหลี่เฟยเฟยชัดเจน

เพราะชุดกี่เพ้าช่วงบนออกแบบมาค่อนข้างเซ็กซี่ เปิดให้เห็นช่องว่างรูปหัวใจเล็กๆ ซึ่งตอนนี้ถูกอกอวบอิ่มของหลี่เฟยเฟยดันแน่น

ทรวงอกอวบอิ่มคู่นั้นภายใต้เสื้อผ้า ดูเหมือนกระต่ายขาวที่กำลังจะกระโดดออกมา

ทำให้จ้าวเทียนหมิงรู้สึกคอแห้งผาก

ส่วนหลี่เฟยเฟยแสดงท่าทางเฉยๆ ยิ่งทำให้จ้าวเทียนหมิงรู้สึกอึดอัด

สะใภ้คนนี้คิดอะไรอยู่กันแน่?

จะไม่ใช่ว่าเธอต้องการยั่วยวนเขาจริงๆ หรอกนะ?

ในหัวของเขา ภาพที่หลี่เฟยเฟยแอบสัมผัสร่างกายเขาเมื่อคืนยังคงวนเวียน ยิ่งคิดยิ่งทรมาน

ทันใดนั้น จ้าวเทียนหมิงรู้สึกเหมือนไฟลุกในอก

เขารับแก้วน้ำจากมือของหลี่เฟยเฟยด้วยมือสั่น ถอยห่างออกมาอย่างลังเล แล้วนั่งลงบนโซฟาข้างๆ

หลังจากคิดอยู่นาน จ้าวเทียนหมิงก็เอ่ยปาก

"เฟยเฟย เอ่อ... เมื่อคืนพ่อเมา ดูเหมือนจะทำอะไรเกินเลยกับหนูใช่ไหม?"

พอได้ยินคำพูดนี้ หลี่เฟยเฟยที่ยังคงยิ้มอยู่ก็ชะงักทันที ใบหน้าของเธอแดงเรื่อขึ้นมาทันที เหมือนกุ้งต้มสุก ร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า