Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 142

"ฮึ่ม เห็นไหมล่ะ ลูกสาวที่แต่งงานไปก็เหมือนน้ำที่สาดออกไปแล้ว แค่นี้เธอยังไม่ได้แต่งงานกับเขาจริงๆ เลย แต่ก็รักเขาขนาดนี้แล้วเหรอ"

"ทั้งๆ ที่มีแตงโมลูกใหญ่ๆ แต่เธอกลับเลือกลูกที่เล็กที่สุดมาให้ฉันกิน ช่างขี้เหนียวจริงๆ"

ซูอิงได้ยินแล้วก็อึ้งไป วางแตงโมลงและถอนหายใจยาว ชูนิ้วโป้งให้แม่แล้วพูดเสียงเบา...