Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 130

เสียงรถยนต์ค่อยๆ เบาลงและในที่สุดก็เงียบหายไป

หลี่โหย่วจินยืนอยู่ที่ประตูรั้วบ้านตลอดเวลาเพื่อส่งเธอจากไป เขาเห็นความลังเลและความผูกพันลึกซึ้งของเธอ

หลังจากนั้น เขาก็ทรุดตัวพิงประตูใหญ่และเลื่อนลงนั่งกองกับพื้น น้ำตาไหลไม่หยุด หลายปีมานี้ เขายังไม่เคยรู้สึกเจ็บปวดและทุกข์ทรมานเหมือนวันนี้ น้ำตาไหล...