Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 108

ไร้เครา ทำให้การจูบและสัมผัสของทั้งคู่ไม่ระคายเคืองอีกต่อไป

ซูอิงจูบไปสักพัก หลี่โหย่วจินกอดเธอไว้แล้วพลิกตัวกดเธอลงใต้ร่าง เขาเลียใบหูเธอยาวๆ แล้วกระซิบว่า:

"ให้ฉันเถอะ ผิวฉันหยาบเกินไป ร่างกายของเธอยั่วยวนให้อยากลูบไล้ นุ่มลื่นราวกับทาน้ำตาลไว้ หวานๆ ให้ฉันเลียทุกตารางนิ้วของผิวเธอนะ"

ซูอิงฟังคำ...