สมองขวาทองคำ

บทที่ 402

เสี่ยวมู่ยืนอยู่ตรงหน้าหลินเวย์หราน ทั้งสองคนไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี

ในที่สุดเสี่ยวมู่ก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบ

"คือว่า อาหารอยู่ในครัว ถ้าไม่รีบกินก็จะเย็นแล้ว คุณรีบไปกินเถอะ"

หลินเวย์หรานรู้สึกอบอุ่นในใจ รู้สึกดีจริงๆ ที่มีคนรอเธอกลับบ้าน

"อืม"

แม้หลินเวย์หรานจะรู้สึกดีใจมาก แต่เธอไม่ได้แสดงออก...