Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 342

วังอวี้เสียนหัวเราะออกมาโดยไม่รู้ตัว ทำให้ซุนเสี่ยงอวี่ลืมตาขึ้นมาด้วยความสงสัย

เมื่อวังอวี้เสียนเห็นซุนเสี่ยงอวี่ลืมตามองเธอด้วยสีหน้างุนงง เธอก็ยังไม่หยุดหัวเราะ ยังคงหัวเราะไม่หยุด

สักพัก วังอวี้เสียนจึงหยุดหัวเราะและพูดว่า "การส่งคนแปลกหน้าไปหาเพื่อสร้างความไว้วางใจกับเธอ มันไม่มีทางสำเร...