หมอปีศาจตาอัญมณี

บทที่ 5

"อาจจะ... อาจจะเป็นเพราะวิธีการฝังเข็มของหนิงฟาน เทคนิคไม่... ไม่ถูกต้อง..." หลิวเหรินเชียงยังคงไม่ลืมที่จะใส่ร้ายหนิงฟาน

"นี่เป็นเพราะมีคนไปยุ่งกับเข็ม ไม่ใช่ปัญหาของคนฝัง" ท่านชินเอ่ยขึ้น

"ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาถกเถียงเรื่องนี้! ท่านชิน ขอร้องให้ท่านช่วยลูกชายของผมด้วย ผมมีลูกชายเพียงคนเดียวเท่านั้น!" ซูหงโจวสั่งให้บอดี้การ์ดดึงตัวหลี่เสวี่ยเหวินออกไป แล้วอ้อนวอนท่านชิน

ท่านชินมองดูเข็มเงินบนร่างของซูมู่ไหอย่างละเอียด แล้วส่ายหัว เทคนิคแบบนี้เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

ตอนนี้ให้เขาแก้ไขตำแหน่งเข็มเงิน เขาทำไม่ได้เลย เว้นแต่หนิงฟานจะมาด้วยตัวเอง ท่านชินถอนหายใจแล้วพูดว่า "ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากช่วย แต่ความสามารถผมไม่พอ ผมไม่สามารถแก้ไขตำแหน่งเข็มเงินได้ ตอนนี้มีเพียงการเชิญคุณหนิงมาเท่านั้น จึงจะมีโอกาสรักษาได้"

สีหน้าของซูหงโจวหม่นลง มองไปที่บอดี้การ์ดด้านหลัง "รีบไปเชิญคุณชายหนิงมาเดี๋ยวนี้!"

หนิงฟานปลอบแม่ให้นอนหลับ แล้วออกไปซื้ออาหารกลางวัน พอเดินมาถึงประตูโรงพยาบาล มีชายชุดดำหลายคนขวางหน้าเขาไว้ ใบหน้าเย็นชา

คนที่เป็นหัวหน้ามองหนิงฟานอย่างเหยียดหยาม "นายคือหนิงฟานใช่ไหม? คุณชายของฉันอาการวิกฤต รีบไปรักษาคุณชายของฉันเดี๋ยวนี้!"

เมื่อได้ยินน้ำเสียงหยิ่งยโสของบอดี้การ์ด หนิงฟานขมวดคิ้ว ในใจลุกโชนด้วยความโกรธ ท่าทีของหลี่เสวี่ยเหวินเมื่อครู่ก็ทำให้เขาไม่พอใจแล้ว ตอนนี้พวกบอดี้การ์ดพวกนี้ก็เหมือนกัน! ไม่มีท่าทีของคนที่มาขอร้อง! เขาไม่ได้เป็นหนี้พวกเขา!

"คุณชายของพวกแกสูงส่งเกินไป! ฉันเป็นแค่คนธรรมดา ไม่กล้ายุ่ง พวกแกไปหาคนอื่นเถอะ!" หนิงฟานพูดเย็นชา แล้วเดินอ้อมบอดี้การ์ดหลายคนเพื่อจะจากไป!

พอเดินผ่านไป มีมือหนึ่งตบลงบนไหล่ของหนิงฟาน "ไอ้หนุ่ม แกควรจะรู้จักประสาแล้วนะ! ที่ให้แกไปรักษา นั่นเป็นเกียรติของแกแล้ว ถ้าแกไม่ไป อย่าโทษที่พวกเราจะลงมือ!"

หนิงฟานโกรธจนหัวเราะ "เกียรติงั้นเหรอ เอามือออกไป! คุณชายของพวกแกจะเป็นหรือตาย มันเกี่ยวอะไรกับฉัน!"

บอดี้การ์ดเห็นท่าทีแบบนั้น สีหน้าเย็นชาลง ไม่เคยมีใครไม่เคารพตระกูลซูแบบนี้มาก่อน! และซูหงโจวสั่งว่าหนิงฟานต้องไปให้ได้ พวกเขามองตากันแวบหนึ่ง

"ลงมือ!"

บอดี้การ์ดที่วางมือบนไหล่ของหนิงฟานพุ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว จะจับคอของหนิงฟานทันที แต่ในชั่วพริบตา หนิงฟานคว้าแขนของเขาไว้!

เขารู้สึกทันทีว่าแขนของตัวเองถูกจับด้วยคีมเหล็ก ความเจ็บปวดรุนแรงโถมเข้าใส่ เขาพยายามดึงแขนออก แต่ไม่มีทางเลย!

เมื่อเห็นภาพนี้ บอดี้การ์ดหลายคนตกใจ พวกเขาล้วนเป็นบอดี้การ์ดมืออาชีพ และหัวหน้าคนที่ลงมือนี้ยังเป็นทหารพิเศษปลดประจำการ มีพละกำลังมหาศาล แต่ตอนนี้กลับถูกหนิงฟานจับไว้ด้วยมือเดียว ไม่สามารถดิ้นหลุดได้!

"มันเป็นนักมวย! ลงมือพร้อมกัน!" หัวหน้าตะโกน อีกสามคนที่เหลือกำหมัดแน่นแล้วพุ่งเข้าไป!

"อยากตาย!" สายตาของหนิงฟานเย็นชา ผลักเบาๆ หัวหน้าล้มลงกับพื้นทันที จากนั้นมือหนึ่งคว้าหมัดของคนหนึ่งอย่างรวดเร็ว บีบเบาๆ เสียงกรีดร้องดังขึ้นพร้อมกับเสียงกระดูกแตก!

หมุนตัวหนึ่งครั้ง เตะสองครั้งติดต่อกันใส่อีกสองคนที่เหลือ ทั้งสองคนลอยกระเด็นออกไป

เพียงสิบกว่าวินาทีเท่านั้น บอดี้การ์ดมืออาชีพสี่คนก็นอนอยู่บนพื้น ไม่สามารถขยับได้

"อย่ามายุ่งกับฉันอีก ไม่งั้นรับผิดชอบเอาเอง!" หนิงฟานก้าวข้ามพวกเขาไป เดินออกไป

"คุณชายหนิง!" ในตอนนั้น ซูหงโจวและหลี่เสวี่ยเหวินทั้งสองคนวิ่งออกมาอย่างรีบร้อน

รออยู่ข้างในครึ่งวันไม่มีข่าว พวกเขารอไม่ไหวแล้ว จึงเดินออกมา แล้วเห็นบอดี้การ์ดบนพื้น รู้ว่าสถานการณ์ไม่ดี!

"มีอะไรอีก!? ฉันยุ่งมาก!" หนิงฟานมองซูหงโจวและภรรยาด้วยสายตาเย็นชา ไม่มีท่าทีดีๆ

ซูหงโจวมองบอดี้การ์ดบนพื้น ใจสั่น รู้ว่าเจอคนเก่ง รีบพูดอย่างนอบน้อม "ขอโทษครับ คุณชายหนิง ลูกน้องของผมไม่รู้จักกาลเทศะ ล่วงเกินคุณชายหนิง ขอให้อภัยด้วย!"

"ผมเป็นแค่คนตัวเล็กๆ รับคำขอโทษจากคุณซูไม่ได้หรอก ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อน!"

"โปรดรอก่อน!" ซูหงโจวรีบห้ามไว้ แล้วพูดอย่างอึดอัด "ผมตาถั่วมองไม่เห็นภูเขาใหญ่ ขอคุณชายหนิงอย่าถือสา อาการของลูกชายผมรอไม่ได้แล้ว ขอให้คุณชายหนิงใจกว้าง ช่วยชีวิตลูกชายผมด้วย"

"ใช่ แค่คุณช่วยชีวิตลูกชายฉัน! คุณอยากได้เงินเท่าไหร่ พวกเราให้ได้ทั้งนั้น! พวกเรามาด้วยตัวเอง คุณจะเอาตำแหน่ง และคุณก็แค่อยากได้เงินไม่ใช่หรือ? พวกเรามีเงินเยอะแยะ!" หลี่เสวี่ยเหวินมองหนิงฟานอย่างหยิ่งยโส ราวกับมองทะลุหนิงฟาน

หนิงฟานได้ยินแล้วก็หัวเราะ

สามีภรรยาคู่นี้ตั้งแต่แรกก็ดูถูกเขา ตอนนี้มาขอให้เขาช่วยคน ยังคงมีท่าทีหยิ่งยโสแบบนี้ คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?

มองหลี่เสวี่ยเหวินด้วยสายตาเย็นชา "ความหยิ่งยโสของพวกคุณไม่ต้องมาแสดงกับผม ส่วนเงินที่คุณมีเยอะแยะนั่น เก็บไว้ให้ลูกชายของคุณเถอะ เขาคงจะชอบมันมากตอนอยู่ข้างล่าง!"

"ไอ้หมา! แกพูดอะไร! แกกำลังสาปแช่งให้ลูกชายฉันตาย!"

หลี่เสวี่ยเหวินโกรธจัด กรีดร้องเสียงแหลม เกือบจะพุ่งเข้ามาข่วนหนิงฟานแล้ว!

"หุบปาก! ยังไม่พอใจอีกหรือ!" ซูหงโจวดึงหลี่เสวี่ยเหวินไว้ ดุเธอ

"คุณชายหนิง พวกเราจริงใจที่ขอให้คุณช่วยลูกชายของเรา พวกเรามีลูกชายเพียงคนเดียว ถ้าคุณช่วยลูกชายผม ผมยอมทำตามทุกเงื่อนไขของคุณ!" ซูหงโจวลดท่าทีลง ร่างกายสั่นเล็กน้อย เกือบจะยืนไม่อยู่

พวกเขาไม่สามารถเสียเวลาได้อีกแล้ว ตามที่ท่านชินบอก อย่างมากก็มีเวลาเหลืออีกครึ่งชั่วโมง ตอนนี้ผ่านไปเกือบหมดแล้ว!

ซูหงโจวพูดพลางดึงหลี่เสวี่ยเหวิน การกระทำของบอดี้การ์ดเมื่อครู่และท่าทีของหลี่เสวี่ยเหวิน เกือบจะทำให้หนิงฟานโกรธจนหมดสิ้น ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือได้รับการให้อภัยจากหนิงฟาน

หลี่เสวี่ยเหวินไม่พอใจในใจ แต่นึกถึงสภาพของลูกชายตอนนี้ ดวงตาแดงก่ำ "คุณชายหนิง เมื่อกี้เป็นความผิดของฉันทั้งหมด ฉันขอโทษ ขอร้องคุณชายหนิงช่วยลูกชายของฉันด้วย"

"ผมรับไม่ไหวหรอก ผมเป็นแค่คนจนๆ คนหนึ่ง ช่วยลูกชายของพวกคุณไม่ได้หรอก" หนิงฟานพูดจบก็หันหลังเดินจากไป

เห็นท่าทีเด็ดขาดของหนิงฟาน ซูหงโจวใจสั่น ทันใดนั้นก็คุกเข่าลงกับพื้น "เหลือเวลาแค่ไม่กี่นาทีแล้ว! ขอร้องคุณชายหนิง!"

หนิงฟานหันกลับมามอง เห็นซูหงโจวคุกเข่าอยู่บนพื้น ตกใจ ในฐานะเจ้าพ่อเมืองเจียงเฉิง กลับคุกเข่าให้เขาเพื่อลูกชาย! ต้องยอมรับว่าน่านับถือ!

เมื่อได้ยินว่าเหลือเวลาแค่ไม่กี่นาที หลี่เสวี่ยเหวินก็ไม่สามารถหยิ่งยโสได้อีกต่อไป คุกเข่าลงกับพื้นทันที กอดขาของหนิงฟาน "ขอร้องคุณ อย่าไป ช่วยลูกชายของฉันด้วย ขอร้องคุณ!"

หนิงฟานขมวดคิ้ว ขณะที่กำลังลังเล มีเสียงหนึ่งดังมา "ช่วยพวกเขาเถอะ!"

หนิงฟานเงยหน้ามอง เห็นชินจื่อฮั่นเข็นรถเข็น เสิ่นเมิ่งนั่งอยู่บนนั้น

"แม่!" หนิงฟานประหลาดใจเล็กน้อย แม่มาที่นี่ได้ยังไง?

"ในฐานะพ่อแม่ ฉันเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา ช่วยลูกของพวกเขาเถอะ" เสิ่นเมิ่งพูด

หนิงฟานมองซูหงโจวทั้งสองที่เต็มไปด้วยความหวัง แล้วพยักหน้าเบาๆ

ในห้องฉุกเฉิน หนิงฟานเพิ่งจะปรับตำแหน่งเข็มเงิน อาการของซูมู่ไหก็เสถียรลงทันที

ท่านชินยืนดูอยู่ข้างๆ ชมเชย "ปาฏิหาริย์จริงๆ! เทคนิคการฝังเข็มนี้เกือบจะเป็นเทพแล้ว!"

หนิงฟานชำเลืองมองหลิวเหรินเชียง แล้วมองไปที่จงหลง "เข็มเงินต้องรออีกสามวันจึงจะถอดได้ ครั้งหน้าผมไม่มีทางออกมือช่วยอีก"

"วางใจเถอะ น้องหนิง" จงหลงพยักหน้า

หลิวเหรินเชียงเห็นหนิงฟานเด่นอีกครั้ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเคียดแค้น ขณะเดียวกันก็กลัวว่าการกระทำของตนจะถูกค้นพบ