Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 317

ลิ่งโหย่วจู๋ได้ฟังแล้วสีหน้าเปลี่ยนไป กำลังจะพยายามอธิบายอะไรบางอย่าง แต่ลิ่งจงอวี่กลับโบกมือ "ไม่ต้องอธิบายหรอก ฉันไม่ได้โง่ รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ แต่เด็กคนนี้ก็ไม่เลวจริงๆ ถ้าเธอชอบเขา ก็ใช้ความสามารถของเธอเองเถอะ"

"พอแล้ว พวกเธอออกไปได้แล้ว ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนพ่อสักหน่อย" ลิ่งจงอวี่โบกมือ

"ครั...