Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 67

แต่เธอยังเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ก็ถูกหลิวเจี๋ยโอบกอดร่างเธอจากด้านหลัง

"ปล่อยฉันนะ" โจวเมิ่งเสวี่ยร้องเบาๆ ด้วยความตกใจ

เธอไม่กล้าส่งเสียงดัง ไม่อย่างนั้นถ้าแม่หลิวหรือหลิวอวี้หงได้ยิน เธอคงไม่มีหน้าอยู่แล้ว

แต่หลิวเจี๋ยไม่เพียงแต่ไม่ปล่อยเธอ กลับใช้มือทั้งสองออกแรงอุ้มโจวเมิ่งเสวี่ยขึ้นที่เอว แล้วเดิน...