Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 497

หลิวเจี๋ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็พยักหน้าตกลง

โจวเมิ่งเซวียจึงยิ้มด้วยความโล่งใจ

ทั้งสองเดินออกมาจากห้อง หวังหัวต้งกำลังนั่งอยู่ข้างหลิวอวี่หงที่กำลังสะอื้นไห้ไม่หยุด พลางปลอบเธอเบาๆ เมื่อเห็นหลิวเจี๋ยเดินออกมา หวังหัวต้งรีบลุกขึ้นยืน มองหลิวเจี๋ยอย่างเก้อเขิน แล้วเรียกเสียงเบา "ท่านหลิว"

"เรียกพ...