Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 340

......

ลมตัดสินใจจะไป เมฆจะรั้งได้อย่างไร

เคยพัวพันกันอย่างลึกซึ้ง แต่ปล่อยมือไปแล้ว

สายใยรักเหมือนสายน้ำ น้ำที่หกไม่อาจเก็บกลับ

ฉันยังยืนอยู่ที่ทางแยกที่เธอจากไป

หากเธอไม่มีใจ ฉันก็ควรปล่อยมือ

ไยต้องงมงายหลงใหลพัวพันไม่จบสิ้น

เป็นรักลึกแต่วาสนาตื้น ทิ้งความเสียดายไว้ชั่วชีวิต

หรือเป็นรักตื้นแต่วาสน...