Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 282

หลิวเจี๋ยมองที่หลินเฉียน แล้วยิ้มขมขื่นพูดว่า "ผมไม่เห็นด้วยก็ไม่ได้นี่ครับ ถ้าผมไม่เห็นด้วย หลินอวิ่นก็จะไม่ยอมนะครับ!"

หลินอวิ่นยกกำปั้นเล็กๆ ของเธอขึ้นแล้วตีไปที่ไหล่ของหลิวเจี๋ย พร้อมกับด่าอย่างติดตลกว่า "ไปให้พ้น ทำเหมือนกับว่านายฟังฉันมากนักอย่างนั้นแหละ"

หลิวเจี๋ยหัวเราะเบาๆ

เมื่อเห็นทั้งส...