Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1789

ไม่คิดว่าประตูบ้านจะเปิดอยู่ แต่ไม่ได้เปิดไฟ

ตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งกว่าแล้ว ไม่มีทางที่ชาวบ้านจะปล่อยให้ประตูเปิดทิ้งไว้แบบนี้

ใจฉันหล่นวูบ ความรู้สึกไม่ดีอย่างยิ่งเข้าครอบงำจิตใจ

หัวใจฉันเต้นเร็วขึ้น แรกทีเดียวฉันอยากจะวิ่งเข้าไปในบ้านทันที แต่ความระแวดระวังทำให้ฉันนึกได้ว่าอาจจะมีศัตรูอยู่ข้างใน ฉั...