Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1724

เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนั้น ฉันรู้สึกโล่งอกอย่างสิ้นเชิง

ในช่วงเวลานั้น เมื่อมองเห็นชูเหวยยืนสง่างามและปลอดภัยตรงหน้าฉัน ความรู้สึกบางอย่างพลุ่งพล่านในใจฉัน ฉันไม่อาจอดทนได้อีกต่อไป จึงก้าวเข้าไปกอดเธอแน่นเข้าสู่อ้อมกอดของฉัน

บางทีอาจเป็นเพราะการฝึกกับอาจารย์เป็นเวลาหนึ่งเดือน ได้ฟังเรื่องราวชีวิตมาก...