Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 162

หลิวเจี๋ยพูดจบแล้วเดินไปที่ข้างโจวเมิ่งเสวีย ยื่นมือโอบเอวบางของเธอและพยุงเธอขึ้น

"อย่า พวกเรา ยังคง ยังคงกลับกันเถอะ" โจวเมิ่งเสวียรู้สึกถึงอันตรายจึงรีบพูด

"พักสักหน่อยเถอะ" หลิวเจี๋ยโอบกอดโจวเมิ่งเสวีย เกือบจะอุ้มเธอขึ้น แล้วหมุนตัวออกจากห้องเดินไปทางลิฟต์

เมื่อครู่เขาได้จองห้องไว้แล้ว และเตรี...