Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1395

แม้ว่าฉันจะมองไม่เห็นจากมุมของฉัน แต่จากใบหน้าที่แดงก่ำและสีหน้าที่ไม่ได้แสดงความเจ็บปวดอีกต่อไปของพี่ลี่ ฉันก็รู้ได้ว่าเธอกำลังสนุกกับมันจริงๆ

ฉันขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วให้พี่ลี่ใช้มือทั้งสองประคองยอดอกของเธอขึ้นมา

พี่ลี่คุกเข่าตรงหน้าฉัน มือทั้งสองอุ้มทรวงอกขาวราวกับหิมะ เงยหน้ามองฉันด้วยสายตาครึ่...