Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 137

หลิวเจี๋ยมองโจวเมิ่งเสวียด้วยสายตาอ้อนวอนและพูดว่า "พี่ครับ ใจร้ายจังเลย ผมช่วยชีวิตพี่ ยอมสละชีวิตเพื่อพี่ได้ แค่ขอให้พี่ป้อนข้าวให้ พี่ยังไม่ยอม ต่อไปนี้ผมจะอดอาหารแล้วนะ"

หลิวเจี๋ยหลับตาลงทันที

แต่ในวินาถัดมา หลิวเจี๋ยรู้สึกได้ถึงสัมผัสอ่อนนุ่มที่แตะลงบนริมฝีปากของเขา

หลิวเจี๋ยลืมตาขึ้นมองและร...