Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1308

ผมถามขึ้นว่า "ลูกสาวของคุณล่ะ ไม่อยู่เหรอ"

"เธอไปบ้านเพื่อนน่ะ ฉันจะรินน้ำให้คุณนะ" พี่ลี่จะรินน้ำให้ผม

ผมรีบบอกว่าไม่ต้องหรอก

แล้วพี่ลี่ก็มานั่งข้างๆ ผม โอบกอดเอวผมไว้แน่น ซบหน้าลงบนไหล่ผม สูดหายใจลึกๆ แล้วพูดว่า "เสี่ยวเฉิน ฉันคิดถึงคุณจริงๆ"

เมื่อร่างอวบอิ่มของพี่ลี่แนบชิดกับผม ผมก็มีปฏิกิริย...