Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1205

ฉันรีบควบคุมตัวเองไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน ผ่านไปสักพัก พี่สะใภ้จึงหยุดร้องไห้ ลุกขึ้นจากอ้อมกอดของฉัน และพูดว่าขอโทษ

ไหล่ของฉันเปียกไปแล้ว ฉันจึงพูดว่า "ไม่เป็นไรครับ พี่สะใภ้อยากร้องไห้เมื่อไหร่ ไหล่ของผมพร้อมให้พี่พิงได้เสมอ"

พอฉันพูดแบบนั้น พี่สะใภ้กลับอายขึ้นมา

วันต่อมา ฉันกับพี่สะใภ้ไปทำงานที่บริษ...