Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1173

เมื่อเราทั้งสองเก็บข้าวของเสร็จแล้ว เราก็ออกจากสถานที่ห่างไกลนี้เพื่อเดินทางกลับตามเส้นทางเดิม

ในยามค่ำคืนบางครั้งก็มีคนเดินสวนผ่านเราไปหนึ่งหรือสองคน เมื่อนึกถึงว่าซ่งฟางอวี๋ดูเหมือนปกติภายนอก แต่ร่างกายของเธอยังมีร่องรอยของผมอยู่ ผมก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้น

เมื่อหันไปมองซ่งฟางอวี๋ที่เกาะแขนผ...