Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 113

หลิวเจี๋ยยื่นมือโอบโจวเมิ่งเสวียเข้ามาในอ้อมกอด แล้วพูดพร้อมรอยยิ้มว่า "พี่ครับ ไม่เป็นไรหรอก แค่พี่ให้อภัยผม ขาผมก็ไม่เจ็บแล้ว"

"พูดเหลวไหล จะไม่เจ็บได้ยังไง ฉันจะไปเอายาฆ่าเชื้อมาทำแผลให้นะ นั่งอยู่ตรงนี้อย่าขยับ" โจวเมิ่งเสวียพูดพลางหมุนตัวไปที่โต๊ะ หยิบยาฆ่าเชื้อและสำลีออกมาจากลิ้นชัก แล้วกลับม...