Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 112

"พอเถอะ ไม่ต้องเขินแล้ว ฉันจะไปเรียกหลิวเจี๋ยเข้ามา เป็นความจริงหรือไม่ เธอก็จะรู้ด้วยตัวเอง" หลิวหยวนพูดจบก็ลุกขึ้นยืน หันหลังเดินไปที่ประตู พลางยืดตัวบิดขี้เกียจ "ไปละ ง่วงจะตายอยู่แล้ว"

หลิวหยวนออกไปนอกประตูใหญ่ เห็นหลิวเจี๋ยที่ถูกลมพัดจนดูเหมือนเทพเจ้าดิน เธอหัวเราะพรืด "พระเจ้า นี่เธอแต่งตัวอะ...