Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 46

เธอไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะกลับมามีสติสัมปชัญญะได้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนอยู่ในห้องผู้อำนวยการเมื่อครู่นี้ ฉันคงกลับมาเป็นปกติแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่ทำอะไรแบบนั้นออกมาหรอก

ตอนนี้คิดดูแล้ว พฤติกรรมหลายอย่างของฉันก็ดูแตกต่างจากปกติไปบ้าง เหมือนกับว่าฉันจงใจแกล้งโง่

แต่ในความทรงจำของฟางเหมยเหมย ฉันเป็นคนโง...