โชคดีของคนโง่

บทที่ 433

ใบหน้าน่ารักของสวี่ลู่ลู่แดงขึ้นทันที เมื่อก่อนที่เธอกับฉันทำเรื่องน่าอายมากมาย ก็เพราะเธอคิดว่าฉันเป็นคนโง่

แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าฉันไม่ได้โง่เลยสักนิด สวี่ลู่ลู่จึงไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ถ้าไม่ทำก็กลัวว่าฉันจะโกรธ แต่ถ้าทำเธอก็รู้สึกอายมาก

"ยังไง? ไม่คิดจะไถ่บาปแล้วเหรอ?" ฉันชำเลืองมองเธอ

ไม่มีทาง...