โชคดีของคนโง่

บทที่ 400

แต่คนที่ทำเรื่องนี้คือผม เจิ้งเหวินเหวินก็เลยดูเหมือนจะงงๆ ไม่รู้จะทำอย่างไร ผมกังวลว่าเจิ้งเหวินเหวินจะล้มลงอีก หรือว่าหลังจากลุกขึ้นแล้วอาจจะพลาดล้มลงอีก ผมเลยตัดสินใจกอดเธอไว้ ตั้งใจว่าจะปล่อยเธอเมื่อเธอต้องการลุกขึ้น

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ เจิ้งเหวินเหวินไม่ได้พูดให้ผมปล่อยหรืออะไรทำนองนั้น แ...