Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 340

แม้ว่าฉันจะร้องบอกให้เจิ้งเหวินเหวินออกไปหลายครั้ง แต่เธอก็ยังไม่ยอมไป

ไม่มีทางเลือก ฉันจำเป็นต้องอยู่เป็นเพื่อนเธอจนถึงเที่ยงคืน จนในที่สุดเจิ้งเหวินเหวินก็ทนไม่ไหว เธอล้มหน้าคว่ำลงบนโต๊ะ เรียกยังไงก็ไม่ตื่น

ฉันถอนหายใจ ก่อนหน้านี้ฉันเดาไว้แล้วว่าอาจจะเกิดสถานการณ์แบบนี้ขึ้น ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นจ...