Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 259

วังยาเหวินกำลังจมอยู่ในภวังค์ความคิด ไม่รู้ตัวเลยว่าผมกำลังค่อยๆ เข้าไปใกล้เธอ ทันใดนั้น มือใหญ่แข็งแรงคู่หนึ่งก็โอบกอดวังยาเหวินจากด้านหลัง ทำให้เธอสะดุ้งทั้งตัว

กลิ่นกายผู้ชายที่คุ้นเคยนี้ แม้ไม่ต้องมองเธอก็รู้ว่าเป็นใคร ก็ผมนี่แหละ!

วังยาเหวินนึกขึ้นได้ว่าจางต้าเฉวียนบอกให้ผมมาช่วยเธอขนการบ้านช...