Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 240

คิดถึงตรงนี้ ฉันแกล้งทำเป็นไม่ได้ตั้งใจเดินผ่านหวังย่าเหวินไป แต่ความจริงแล้วฉันฉวยโอกาสนี้ล้วงแหวนเพชรออกมาจากเอวของเธอ

หวังย่าเหวินจ้องฉันด้วยความโกรธ เธอรู้สึกชัดเจนว่ามีคนลูบเอวเธอ ถ้าไม่ใช่ฉันแล้วจะเป็นใคร?

ฉันแค่ยิ้มเฮ่ๆ ไม่พูดอะไร แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร นี่ยิ่งทำให้หวังย่าเหวินโกรธมากข...