Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 218

คิดถึงตรงนี้ หวังย่าเหวินก็พยักหน้าแรงๆ เพื่อแสดงความเห็นด้วย และผมก็ค่อยๆ ปล่อยมือที่ปิดปากเธอออก พร้อมกับปล่อยมืออีกข้างด้วย

หลุดพ้นจากการจับกุมของผม หวังย่าเหวินก็ก้าวไปข้างหน้าสองก้าวทันที แล้วพิงผนังมองผมอย่างเย็นชา ตอนนี้กางเกงขาสั้นของผมถูกถอดลงมาครึ่งหนึ่งแล้ว และมีบางสิ่งขนาดใหญ่กำลังตั้งต...