Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1043

ด้วยความจำใจจึงไม่สวมอะไร ใต้กระโปรงสั้นจู๋คือความว่างเปล่า

"ฉันไปได้รึยัง" ดวงตาของหลิวเอี้ยนมีแววดูแคลน ภายนอกดูเหมือนหมาป่าที่หิวกระหาย แต่พอถึงเวลาจริงๆ กลับเสร็จเร็วภายในไม่กี่นายี เธอเพิ่งจะเริ่มรู้สึกอะไรบางอย่าง พวกนักเลงสองคนนี้ก็หมดแรงเสียแล้ว ทำให้หลิวเอี้ยนรู้สึกหงุดหงิดอย่างที่สุด

นักเ...