Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 497

อย่างไรก็ตาม หมาป่าเหล่านี้ตรงหน้าฉัน ต่างจ้องมองฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังและวิงวอน โดยเฉพาะเมื่อฉันสบตากับพวกมันที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ราวกับว่าฉันสามารถเข้าไปในดวงตาของพวกมัน และผ่านดวงตาเหล่านั้น ฉันพบว่าพวกมันล้วนเป็นคนที่ฉันรู้จัก

เช่น เวินหรูอวี๋และเจี่ยเอ้อหู เช่น เฉินเพ่ยหย่า...