Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 442

เมื่อเห็นฉันพูดอย่างจริงใจและเต็มไปด้วยความน้อยใจ เวินหรูอวี๋ก็ร้องไห้อีกครั้ง

"เฮ้ย เธอไม่ได้เข้าใจผิดหรอกเหรอ ทำไมร้องไห้อีกแล้ว" ฉันตบหน้าเธอเบาๆ สองที "ไม่รู้หรือไงว่าการร้องไห้บ่อยๆ เป็นลางไม่ดี"

"ไม่เป็นไร" เวินหรูอวี๋ใช้มือเช็ดน้ำตา "งั้นแบบนี้ได้ไหม ในเมื่อเจี่ยต้าหูทะเลาะกับโจวชิวผิงแล้ว ...