Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 402

เมื่อเวินหรูอวี๋กลับมาจากการอาบน้ำ เธอยังคงเดินช้าๆ มือถือกะละมังใส่น้ำอุ่น วางลงบนโต๊ะข้างเตียงแล้วเริ่มล้างหน้าและเช็ดตัวให้ฉัน

ฉันถามด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงว่า "คุณไม่เหนื่อยเหรอ"

"เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ล้างให้สะอาดฉันนอนไม่หลับ"

ฉันเพิ่งตระหนักว่า ถ้าวันหนึ่งได้ใช้ชีวิตร่วมกับเธอ เธออาจจะ...