Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 40

มองตามหลี่หมิงเหลียงที่จากไปไกล ฉันจึงค่อยๆ เดินออกมา แม้ว่าการสนทนาที่หยุดลงกะทันหันเมื่อครู่จะทำให้ฉันรู้สึกไม่เจ็บไม่คัน แต่เมื่อนึกถึงว่าคืนนี้อาจจะได้ไปที่บ้านของเฉินหลิงจวิน อารมณ์ก็พลันผ่อนคลายขึ้นทันที

เมื่อกลับมาถึงหน้าประตูบ้านหลังใหญ่ ฉันพบว่าในห้องนั่งเล่นสว่างไสวไปด้วยแสงไฟ ซึ่งเป็นภาพ...