Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 344

ฉันไม่รู้ว่าความคิดแปลกๆ นี้มาจากไหน หลิวเสวียนซือทั้งตัวสั่นไหวอย่างหนัก ศีรษะของเธอเหมือนไก่จิกข้าว ราวกับกำลังพยักหน้าให้ฉันไม่หยุด

ฉันยิ้มและพูดกับเธอว่า "ร้องเพลงให้ฉันฟังหน่อยสิ!"

"ตอน...นี้เลยเหรอ?"

"ใช่สิ!"

หลิวเสวียนซือกลอกตาใส่ฉัน แต่สุดท้ายก็ยอมแพ้ "คุณ...อยากฟัง...เพลงอะไร?"

"อะไรก็...