Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 339

ฝนตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เรานั่งอยู่ในรถกว่ายี่สิบนาที แต่ไม่มีทีท่าว่าฝนจะหยุดตกเลย

แม้ว่าจากประตูรั้วถึงตัวบ้านจะมีระยะทางเพียงเจ็ดแปดเมตร แต่ปัญหาคือด้านนอกยังมีประตูรั้วเหล็กของสวน ถ้าลงจากรถไปเปิดประตูแล้ววิ่งเข้าไป คงเปียกปอนไปทั้งตัวแน่ๆ

แต่ถ้ารอต่อไป ก็ไม่รู้ว่าจะต้องรออีกนานแค่ไหน ฉันจึงพูดกับ...