Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 165

ฉันปิดประตูเบาๆ แล้วเดินอย่างระมัดระวังไปหาเวินหรูอวี๋ ถามอย่างเก้อเขินว่า "เสี่ยวอวี๋ เธอ...กลับมาแล้วเหรอ?"

เวินหรูอวี๋นั่งอยู่ที่ขอบเตียง ไม่แม้แต่จะมองฉันสักนิด ดวงตาทั้งสองจ้องมองออกไปที่หน้าต่างอย่างเหม่อลอย

"คือว่า... จริงๆ แล้วฉัน... คือ... เป็นเธอที่ต้องการแบบนั้น ฉัน... ฉัน..." ฉันพูดอย่...