Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 15

แม้ว่าเสียงเคาะประตูของเจี่ยต้าหูจะเบามาก แต่มันเหมือนฟ้าร้องในวันที่แห้งแล้ง ฉันตกใจจนตัวแข็ง กำลังจะผลักเวินหรูอวี๋ออกไป แต่เธอกลับกอดฉันแน่นและส่ายหัวเป็นเชิงบอกให้ฉันอยู่นิ่งๆ

"อยู่นี่ค่ะ" เวินหรูอวี๋พูดอย่างใจเย็น "ฉันกำลังคุยธุระกับเขาอยู่ คุณมีอะไรหรือเปล่า"

"อ้อ คุณก็อยู่ข้างในนี่เอง ผมนึก...