Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 272

ลินเมิ่งชิงฉี่อย่างยาวนานเกือบนาทีกว่าจะเสร็จ จากนั้นเธอก็ดึงกางเกงขึ้นและเดินออกจากไร่ข้าวโพด

ไป๋เสวี่ยเซียงและลินเสี่ยวเทาต่างรู้สึกโล่งอกเหมือนได้รับการอภัยโทษ พวกเขาถอนหายใจยาวด้วยความโล่งใจ

แต่หลังจากที่ลินเมิ่งชิงเดินออกจากไร่ข้าวโพดแล้ว เธอไม่ได้มีท่าทีว่าจะจากไป เธอมองไปรอบๆ ไม่เห็นใคร แล้...