Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 17

คุกเข่าอยู่นานพอสมควร ฉินเซิงจึงลุกขึ้นจากพื้น เขาหันกลับไปและเห็นคนสองคน

หนึ่งในนั้นคือเฉิงเสวี่ยเหยา อีกคนคือเฉียงจื่อ พวกเขาทั้งสองยืนเงียบๆ อยู่ข้างหลังตั้งแต่ที่เขาคุกเข่าเหม่อมองที่หลุมศพ

แม้ว่าคุณปู่จะจากไปแล้ว แต่อย่างน้อยเขาก็ยังมีเพื่อนสนิทที่สุด ฉินเซิงสูดหายใจลึกๆ ปล่อยให้อารมณ์ของตัวเ...