Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 190

"น้องสะใภ้ตาไวชี้ไปที่ไกลๆ แล้วพูดว่า "ดูเหมือนจะมีที่ว่างอยู่ทางโน้น เราไปกันเถอะ" ตามที่น้องสะใภ้บอก เราก็เห็นสวนเล็กๆ ที่ว่างอยู่จริงๆ อยู่ในป่าเขาที่เปลี่ยวที่สุด ถ้าไม่มองดีๆ ก็คงไม่เห็น

พวกเรามองคร่าวๆ เห็นว่าสะอาดเรียบร้อย ในลานมีโต๊ะและเก้าอี้ไม้ขนาดใหญ่วางอยู่ ข้างๆ ยังมีเสื่อทาทามิไม้ สาม...