Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 41

ตั้งนานแล้ว ร้านนั้นฉันก็ยังไม่เคยเห็น

ฉันไม่ใช่คนโง่ ตัวฉันในอดีตไม่ได้เป็นแบบนี้เลย ฉันพอจะเดาได้ถึงบางเรื่อง

"เฉียงจื่อ พี่สะใภ้อยากจะอยู่ในหมู่บ้านต่อไปอีกสักพัก เมื่อมีโอกาสในอนาคต ฉันจะไปหานายในเมือง เป็นไงบ้าง"

พี่สะใภ้ร้องไห้ ฉันเห็นเธอเช็ดน้ำตาที่หัวตา ช่างน่าสงสารเหลือเกิน

ฉันส่ายหัว ใ...