Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 24

"อย่ารีบร้อนสิ ไม่ได้ทำให้ตอนเที่ยงทำอาหารช้าหรอก ให้ฉันใช้ไก่ที่ขนยังไม่ขึ้นเต็มตัวของเธอก่อน"

ฟงซื่อกู่ทั้งจ้องตาวาววับ พลางยื่นมือไปคว้าของลับของเฉินเสี่ยวหู่อีกครั้ง เขาไม่อยากพลาดโอกาสกับของดีแบบนี้

แต่เฉินเสี่ยวหู่ไม่อยากทำต่อแล้ว เขาหลบไปอย่างรวดเร็ว หยิบหัวไก่ป่าขึ้นมาแล้วเดินกระโดดออกไป

...