Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1942

ในขณะที่เย่เทียนหมิงกำลังจะมีการเคลื่อนไหวอีกครั้ง ราวกับนึกอะไรขึ้นได้กะทันหัน เสี่ยวเฉียงเหวยผลักเย่เทียนหมิงออกด้วยมือทั้งสอง ยันอกของเขาไว้ แล้วพูดเสียงเบาว่า "อย่าเลยนะ ตอนกลางวันแบบนี้ ถ้ามีคนเห็นจะไม่ดี"

เย่เทียนหมิงชะงักไปครู่หนึ่ง คิดว่าเป็นเรื่องอะไร จึงหัวเราะและพูดว่า "กลัวอะไรล่ะ ที่นี...